Stap 5: Digitale speurhond

Het is weer een zoektocht geweest naar leuke sites met RSS feed. Ik heb een paar dingen geopend, maar inderdaad (ik blijf het spoor volgen van de 23 stappen van Niels): op veel sites moet je je abonneren. Soms kan ik de feed niet vinden; mijn oog valt er gewoon niet op.

Ik moet stellen dat ik niet zo'n handige speurder ben. Gelukkig helpt de 23-dingensite me door te vermelden dat het icoon soms in de knoppenbalk van de browser staat. Ik begin wel steeds minder te klinken als een digibeet. Of ik ooit een echte internetspeurder word betwijfel ik. Ik ben eerder een waakhond dan een jachthond, daar ben ik al heel lang achter, met gespitste oren bij de open haard...

RSS feed - handig?

Het is vast heel handig, al die automatische berichtgeving via RSS feed. Je hoeft er niets voor te doen: het komt zo naar je toe. Tenminste, dat zegt het filmpje. Dat is natuurlijk zo zodra alles geregistreerd, geselecteerd en geinstalleerd is. En dat zijn voor mij nou net de hobbels.

Ik zie het wel hoor, dat handige. Ik loop alleen tegen dezelfde dingen aan als mijn medecursist Niels. Ook ik ga op aanraden van het cursusmateriaal (de 23-dingenpagina) in zee met Netvibes. En daar heb je het al: de eerste hobbel - of liever: de grootste (mijn eerste hobbel, daar kom ik straks op). Hoezo de lay-out aanpassen? Wat moet ik dan precies doen?! Ik dreig af te haken. Dan klik ik op Symbaloo. Dit spreekt me veel meer aan: allemaal kleurrijke plaatjes met info erachter. Echt heel overzichtelijk en niets zelf bouwen. (Ben toch erg visueel ingesteld - en dat voor een schrijver! Ik wijt het maar aan het medium...)

Maar veranderen van Netvibes naar Symbaloo, dat gaat me nog even een stap te ver. Dat heeft er vooral mee te maken met de eerste hobbel: elke vereiste online registratie schrikt mij af. Want hoe anoniem de digitale wereld ook lijkt, ik voel me behoorlijk bekeken. Wat gaan ze me straks nog meer vragen dan mijn naam en e-mailadres? Nee, ik houd het voorlopig bij Netvibes, maar nieuwe cursisten zou ik het niet  aanbevelen.

Goed voornemen

Het is een paar maanden geleden dat ik mijn eerste voorzichtige stappen zette. Vandaag - mijn eerste werkdag na de kerstvakantie - een resoluter vervolg. Ik heb blogs van collega's gelezen. Dat werkt inspirerend en ook een beetje imponerend. Zo veel kennis, zo veel interesses! Ik graaf in mijn geheugen op zoek naar informatie waarmee ik mijn omgeving kan inspireren. Ik kom van alles tegen, maar mijn hoofd zit nog een beetje tussen oud- en nieuw in en is aan het bezinnen. 2011 was een jaar vol tegenstellingen voor mij. Het bracht veel goeds, zoals een baan bij het Nationaal Archief, fijne collega's en interessant werk. Maar ook verdriet; het overlijden van mijn vader. En dan 2012: wat brengt de fusie ons? Het raakt ons allemaal en wat mij betreft niet alleen zakelijk. Om in te haken op het blog van Ingmar over Momo en de tijdspaarders: werk en prive kan je volgens mij niet helemaal gescheiden houden. Want werken is toch meer dan sec het uitvoeren van taken?! Dus bij dezen een persoonlijke boodschap aan mijn werkomgeving: lieve mensen ik wens iedereen een goed en warm 2012 toe. En geen tijd sparen voor later leuke dingen doen, maar vooral nu doen. Ik ben er al mee begonnen - want de 23-archiefdingen zijn toch best wel leuk;-)